An Uiseag: Latha Fhéill Bríde

An Uiseag: Latha Fhéill Bríde

Air sgiathaibh siùbhlach an àird nan speur,

Tha ’n uiseag bheusach, bhreac-bhallach, chliuiteach,

A’ seinn a ciuil dhuinn le deadh ghleus;

A’ toirt sgeul an Earraich as ùr dhuinn,

An deigh a ciurradh le fuach brèin;

A’ taisbheanadh maise, ‘gus umhlachd

Do’n Triuir a tha ’n àird nan Neamh;

Mar fhianuis an aghaidh nan slògh,

‘S mar dhearbhadh air glóir nan Neamh.

Tha ribèid a cléibh a’ toirt urraim air gach ceol.

Truilleachd naduir no gnìomh làmh

Cha chuirear mar thair air a h-eon.

Craobh mheangannach, dhosrach

Ó dhuslach na talmhainn,

Mar sin an duine ’s e’ falbh ann an ceò;

Gun subhaile, neo-bheusach lár truailleachd,

Tha ’n duine fo bhuaireadh mar gleò,

A’ Thi Phrìsèil, nam buadhan caomha,

Ceadaich dhuinn aomadh gu ceòl

A sheinn do na naomhaibh,

‘Tha ‘comhnuidh an saoghal nam beò,

Far nach fuaraich an gaol,

‘S àm maireann an ceòl –

Muire nan Gràs

Peadair ’s Pòl agus Eóin.

—

Bríd Chill Dara

A Bríd, a mhaighdean gheal chóir,

Cuidigh liom roimh Dhia na Glóire,

I mo shuidhe (shuí), i mo luidhe (luí), san oidhche nó sa ló,

Go mbeadh mé leat-sa choíche is go deo.

—

A Naomh Bríd, a Mhuire na n-Gaedheal

A Naomh Bríd, a Mhuire na n-Gaedheal, car orainn do bhrat,

A Naomh Bríd, a chridhe na féile, stiúir sinn ar an mbóthar ceart,

A Naomh Bríd, gheanúil, ghrástúil, ar ár namhaid cosain sinn.

A Naomh Bríd, a bhean riaghalta álainn, ar uair ár mbáis, glaoigh orainn.

—

Altú roimh biadh, Oidhche Fhéile Bríghde

A Bhríd ban-naomh, bean na bratóige buidhe, ar choimrí a géaga gile dúinn ón mbéile seo go dtí an béile aríst.

Ar choimrí Dé agus Bhríd ban-naomh dúinn.

Bríd Ní Dhaighidí a chuireann an long go réidh chuig poirt, ar a coimrí sin dúinn féin ós léi an oidhche anochd.

—

Lá Naomh Bhríd

Ó lá le Bríghde amach,

Bíonn na h-éin ag déanamh nead,

Bíonn na caoire ag breith na n-uan,

‘S an lá ag dul i bhfad.